Mam dziwne wrażenie, że moje życie zaczyna się rozkręcać, tylko że ja nie mam pomysłu i odwagi by nim kręcić... Coraz częściej gadam z Ewą. Na razie tylko przez GG, ale mam nadzieję, że to będzie tak jak z Sz. - nie gadaliśmy w szkole tylko w necie. No a w tym roku zaczynamy się normalnie kolegować (co za staroświecki neologizm :D). W ogóle Sz. jest debeściak, taki śmieszny, że szok... No a Ewa to wprawdzie jest z innej klasy, jednak szanuję ją za ten jej styl i tajemniczość. Na korytarzu widzę tylko jak otwiera usta i mówi niesłyszalnie "cześć", a w necie to jest dość rozmowna.

Dzisiejsza matma wykończyła mnie psychicznie. Gościówka nie miała najlepszego humoru, a mi trafił się najgorszy przykład. Zapisałem trzy tablice, słysząc ciągle "robisz błąd", "a skąd ci się wzięło...". Miałem całe ręce w kredzie, byłem zlany potem i liczyłem to chyba z pięć minut. Musiałem później jakoś odreagować, więc poszedłem do kina. Sam, bo to był raczej ambitny filmik. Zastanawiam się tylko, dlaczego podoba mi się kino brytyjskie? Hmmm... jest chyba prawdziwe i nie przesadzone.

W szkole mieliśmy coś w stylu przedwczesnego finału Wielkiej Orkiestry, a ja nie wrzuciłem ani grosza. Naprawdę chciałem, ale nie miałem drobnych. Próbowałem nawet rozmienić kasę w sklepiku, ale tam też nie mieli jak. No a przecież dać pieniądze i żądać reszty to chyba idiotyzm...

Aha i jeszcze jedno. Po tygodniu życia ze ślepotą w końcu dostałem nowe okulary. Uff, co za ulga, że będę mógł widzieć, kto znajduje się parę metrów przede mną :]