Próbowałem dzisiaj uratować Dzień Kobiet przed nieuniknioną klęską, ale nie udało się. Przeszedłem się z MG po hipermarkecie, ale jak on się uprze to nie ma bata. Zaakceptował po prostu zdanie ogółu, że w tym roku będziemy aż tak oryginalni, że nie zrobimy nic. Jedynie kwiaty będą oznaką pamięci. Te wszystkie stereotypy, presja elitarnej szkoły i tym podobne chyba nas nie dotyczą. To ponoć komunistyczne święto, więc może chłopaki mają rację? Ja w każdym razie próbowałem coś zdziałać i jakoś przeżyję te uwagi ze strony dziewcząt, że nie podołaliśmy w tym roku.

Do końca roku pozostała jeszcze kupa czasu, ale ja już myślę o wakacjach. Nie wiem czy mi czasem nie odbiło, ale zamierzam znowu jechać do Rosji, tym razem do tej prawdziwej, kontynentalnej Rosji. Po pierwsze: białe noce, po drugie: Sankt Petersburg, po trzecie: Murmańsk (dalej na północ już chyba w życiu nie pojadę :D). Dlatego to może być naprawdę fantastyczna przygoda. Pochłonie dużo kasy, ale mam nadzieję, że rodzice jakoś to przeżyją. Jadę tam z Sz. Jest tylko jedno "ale" - Łosiek chce się zabrać z nami. Z całym szacunkiem, ale w wakacje to ja pragnę odpocząć (od niego także). Po pierwsze: to nie jest wycieczka dla niego i będzie jęczał, bo nigdy nie jechał z Olejem. Po drugie: będzie się popisywał przed Sz. i tym samym będzie mi dokuczał. Po trzecie: mnie to z pewnością wkurwi i popsuje mi humor. Dlatego jego obecność w tym roku w Rosji jest bardzo niewskazana i będę się modlił, żeby rodzice go nie puścili. Po prostu mam dość jego pewnych wygłupów i zachowań. Pragnę mieć święty spokój. Amen.